Want wat is de huidige situatie in de wereld? Onze tijd en de wereld waarin we leven kent vele problemen en crises. Als we zien hoe landen, groepen en mensen met elkaar omgaan. Als we zien hoe onze natuur eraan toe is. Als we beseffen hoe hardnekkig en hardleers we zelf zijn. Ja, dan kunnen we toch zeker wel stellen dat onze oude en vertrouwde manier van denken en kijken niet toereikend is voor wereldvrede, voor blijvende, innerlijke harmonie, voor een gelukkige symbiose tussen mens en natuur.

Maar, hoe komen we dan aan een denkwijze die wel soelaas biedt? Dat is geen vraag waarop een eenvoudig antwoord mogelijk is. Als we nu eens een weidsheid van denken ontwikkelen, die zo ruim is dat we gaan inzien, gaan ontdekken, dat de wereld groot is, dat het bestaan groot is, dat het denken groot is en dat een hart groot kan zijn. En dat onze kleine wereld niet de kern is waar alles om heen draait, en dat er meer is dan het ervaren van een ‘ik te zijn’. Dat onze eigenwijsheid vaak ons belemmert de grootsheid van het leven te zien en te ervaren. Dat onze identificatie met bepaalde opvattingen en zogenaamde waarheden ons tegenhoudt ruimer te denken, ruimer te voelen, ruimer te zien, ruimer te leven.