Er is een uitspraak: 'Er is geen ledige ruimte'. Die uitspraak kan op vele manieren worden opgevat. Nu betekent het voor mij dat hoewel ik me van een hoop ontdoe, zowel letterlijk van activiteiten en mensen als innerlijk van bindingen en neigingen, er niet een leegte achterblijft.

Al een tijdje zijn wij aan het zoeken naar een nieuwe woning. Avond aan avond bekijken we de huizen. Mijn vrouw doet het voorwerk.

De gedachte komt nogal eens bij me op: wat houdt het leven mij toch bezig of hou ik het leven bezig ?

Ben ik dan geboren om te sterven na een leven waarvan ik de zin niet begrijp?

Teveel denken, veel mensen hebben daar last van. Ik vraag me af of al die gedachten ons helpen. Is het mogelijk om het denken te stoppen?